Μόδης, Γεώργιος

(Μοναστήρι Μακεδονίας 1888 – 1971). Δικηγόρος, πολιτικός και συγγραφέας. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σταδιοδρόμησε ως δικηγόρος, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε και με την πολιτική. Εξελέγη βουλευτής Φλώρινας με το Κόμμα των Φιλελευθέρων στις εκλογές των ετών 1924, 1926, 1928, 1936, 1950, 1951 και 1952. Διατέλεσε υπουργός Εσωτερικών (1950) και υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (1951). Τέλος, ασχολήθηκε και με τη λογοτεχνία, την ιστορία και τη λαογραφία της Μακεδονίας. Έργα του: Μακεδονικές ιστορίες (1920), Στα Μακεδονικά βουνά (1930), Σχέδια και ορέξεις γειτόνων (1947), Μακεδονικός αγών και Μακεδόνες αρχηγοί (1950), Χωριά –φρούρια της Μακεδονίας (1950), Δύο στρατόπεδα (1958), Χριστίνα, Μαργαρίτα, Τέσσαρες δίκες στη Θεσσαλονίκη, Γερομήτρος, Πεταλούδα, Πόλεμος και Κατοχή, Πάντεφ ο δυναμιστής κ.ά. Έγραψε στη δημοτική γλώσσα.